Who is Ron Paul?

 War is not popular. People get killed, and body bags end up coming back. 

- Ron Paul 

Views 

πηγή εικόνας: wikipedia

Προσοχή! Ότι αναγράφεται στο συγκεκριμένο πόστ ή γενικότερα στο μπλοκ είναι προσωπικές μου απόψεις και κατανοήσεις. Αν θέλετε άποψη ειδικού θα σας συμβούλευα να ψάξετε σε ακαδημαϊκούς κύκλους για μια πιο σαφή άποψη. Ευχαριστώ πολύ για την κατανόηση. 

Του Χρήστου Σταμκόπουλου 

Εισαγωγή

Ο Ronald Ernest Paul ή αλλιως  Ron Paul γεννημενος στις 20 Αυγούστου του 1935 , στο  Πίτσμπουργκ, της  Πενσυλβανια είναι Αμερικανός γιατρός, συγγραφέας και συνταξιούχος πολιτικός, γνωστός για τις ελευθεριακές του απόψεις και την υπεράσπιση του περιορισμένου κράτους, της ατομικής ελευθερίας και της μη παρεμβατικής εξωτερικής πολιτικής. Εχει υπερεαστει απο την αυστριακη σχολη οικονομικων ή αλλιως μονεταριστες. 

Κύριο μέρος 

Βουλή των Αντιπροσώπων των ΗΠΑ: Ο Ρον Πολ υπηρέτησε πολλές θητείες εκπροσωπώντας την 22η περιφέρεια του Τέξας (1976-1977, 1979-1985) και την 14η περιφέρεια (1997-2013). Πολιτικό Κόμμα: Ενώ ήταν συνδεδεμένος με το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα κατά το μεγαλύτερο μέρος της καριέρας του, ο Paul έθεσε υποψηφιότητα για πρόεδρος ως υποψήφιος του Libertarian Party το 1988. Αναγνωρίζεται ως επικριτής της Federal Reserve και υπέρμαχος του παραγωγικού και "υγιούς" χρήματος, υποστηρίζοντας την επιστροφή των ΗΠΑ  στον κανόνα του χρυσού και  παρόμοιες πολιτικές. 

1988: Έβαλε υποψηφιότητα ως υποψήφιος του Φιλελεύθερου Κόμματος, εστιάζοντας στις περιορισμένες κυβερνητικές και ατομικές ελευθερίες.

2008 και 2012: Έβαλε υποψηφιότητα για την θεση του προεδρου των ΗΠΑ με το κομμα  των Ρεπουμπλικάνων, κερδίζοντας σημαντικό κοινό, ειδικά μεταξύ των νεαρών ψηφοφόρων, για την αντιπολεμική του στάση, την έκκληση να τερματιστεί η Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ και η αντίθεση στις υπερβολικές κρατικές δαπάνες.

Ο Ρον Παυλ πιστευε οτι η κεντρικη τραπεζα των ΗΠΑ ειχε πολυ δυναμη και αυτο εβλαπτε την οικονομια. Για παραδειγμα η δυναμη της FED να τυπωνει χρηματα οταν υπηρχαν οικονομικες κρισεις οδηγουσε στην αυξηση του πληθωρισμου και την μειωση της αγοραστικης δυναμης του δολαριου. Ακομα ο Paul υποστήριξε ότι αυτό το σύστημα "fiat money" (χρήματα που δεν υποστηρίζονται από υλικά περιουσιακά στοιχεία όπως ο χρυσός) διαβρώνει τον πλούτο, ιδιαίτερα για άτομα μεσαίου και χαμηλότερου εισοδήματος, ενώ ωφελεί όσους έχουν πρώιμη πρόσβαση σε νεοδημιουργηθέντα χρήματα (π.χ. τράπεζες και εταιρείες). 

Ο Paul κατηγόρησε τις νομισματικές πολιτικές της Fed για τη δημιουργία τεχνητών οικονομικών εκρήξεων, που ακολουθήθηκαν από αναπόφευκτες αποτυχίες. Διατηρώντας τα επιτόκια τεχνητά χαμηλά, η Fed ενθάρρυνε τον υπερβολικό δανεισμό και τις ριψοκίνδυνες επενδύσεις, που υποστήριξε ότι οδήγησαν σε φούσκες όπως η στεγαστική κρίση του 2008.

Επέκρινε τη Fed ότι λειτουργεί χωρίς επαρκή εποπτεία. Ως ιδιωτικό ίδρυμα με σημαντική επιρροή στην οικονομία, ο Paul υποστήριξε ότι οι αποφάσεις της Fed ήταν αδιαφανείς και συχνά εξυπηρετούσαν ειδικά συμφέροντα παρά το δημόσιο.

Ο Paul υποστήριξε την επιστροφή σε έναν κανόνα χρυσού ή άλλο νόμισμα που υποστηρίζεται από εμπορεύματα για να διασφαλιστεί η νομισματική σταθερότητα και να αποτραπεί η αλόγιστη νομισματική επέκταση. Υποστήριξε ότι το υγιές χρήμα προστατεύει τις αποταμιεύσεις και προάγει τη μακροπρόθεσμη οικονομική σταθερότητα.

Επίλογος 

Οι επικριτες του σημειωνουν οτι, η Federal Reserve έχει συμβάλει στην αποφυγή σοβαρών οικονομικών κρίσεων μέσω της νομισματικής πολιτικής της, όπως στην περίπτωση της κρίσης του 2008. Ακομα η έλλειψη κεντρικού ελέγχου θα μπορούσε να οδηγήσει σε μεγαλύτερη αστάθεια, καθώς οι τράπεζες θα λειτουργούσαν χωρίς έναν κεντρικό μηχανισμό στήριξης. 

Επιπλεον Πολλοί οικονομολόγοι θεωρούν τον κανόνα του χρυσού ξεπερασμένο και αναποτελεσματικό. Υποστηρίζουν ότι περιορίζει τη δυνατότητα της κυβέρνησης να προσαρμόζει την προσφορά χρήματος στις ανάγκες της οικονομίας, κάτι που θα μπορούσε να επιδεινώσει τις υφέσεις. Επισης, η σύνδεση του νομίσματος με τον χρυσό δημιουργεί εξάρτηση από την προσφορά ενός φυσικού πόρου, ο οποίος μπορεί να είναι περιορισμένος ή να υπόκειται σε κερδοσκοπία. 

Συνεχιζοντας, Η πλήρης απορρύθμιση της οικονομίας και η κατάργηση κοινωνικών προγραμμάτων (όπως η κοινωνική ασφάλιση και η δημόσια υγειονομική περίθαλψη) θα μπορούσαν να επιδεινώσουν τις ανισότητες. Οι αντίπαλοι της ιδεολογίας του υποστηρίζουν ότι τα προγράμματα αυτά είναι απαραίτητα για την προστασία των πιο ευάλωτων κοινωνικών ομάδων. 

Η μείωση της κυβερνητικής δαπάνης μπορεί να οδηγήσει σε μειωμένες επενδύσεις σε κρίσιμες υποδομές, όπως η εκπαίδευση, οι μεταφορές και η τεχνολογία. Αυτό θα μπορούσε να επηρεάσει αρνητικά τη μακροπρόθεσμη οικονομική ανάπτυξη.  Επικριτές επισημαίνουν ότι οι αγορές δεν αυτορρυθμίζονται πάντα αποτελεσματικά. Χωρίς ρύθμιση, μπορούν να εμφανιστούν μονοπώλια, περιβαλλοντική καταστροφή και εκμετάλλευση των εργαζομένων. 

Η έλλειψη κυβερνητικής παρέμβασης μπορεί να επιδεινώσει τις κρίσεις και τις κοινωνικές εντάσεις. Η δραστική μείωση της κυβέρνησης και της φορολογίας θα μπορούσε να οδηγήσει σε αδυναμία διαχείρισης κρίσεων, όπως φυσικές καταστροφές, πανδημίες ή οικονομικές καταρρεύσεις. Ορισμένοι επικριτές θεωρούν ότι οι απόψεις του είναι ανεδαφικές, καθώς δεν λαμβάνουν υπόψη τη σύγχρονη πολυπλοκότητα της παγκόσμιας οικονομίας.